Ik had bovendien de kans om getuige te zijn van de duurzaamheid en de vastberadenheid van de individuen in moeilijke tijden. Het eiland kreeg te maken met een groot aantal natuurlijke catastrofes, maar het gevoel van ruimte en de standvastige geest van de Curaçaoënaars waren werkelijk motiverend.
Curaçao had mijn ogen geopend voor de aantrekkingskracht van het Caribische verlangen, en het was een verlangen dat ik zeker voor het leven met me mee Stage op Curacao zou nemen. Mijn ervaring met het lesgeven als fellow had niet alleen mijn perspectieven verruimd, maar had ook een blijvende stempel op mijn hart gedrukt, waardoor ik een langdurige voorstander was van betrouwbare toeristen en een enthousiaste toerist die enthousiast was om de verrassingsschatten van de wereld te ontdekken. Toen ik aan boord van het vliegtuig naar huis stapte, begreep ik dat mijn reis naar het Caribisch gebied eenvoudigweg het begin was van een leven vol expedities, ontdekkingen en verkenningen.
De mensen op Curaçao waren enkele van de populairste en meest uitnodigende mensen die ik ooit eerder tevreden had gesteld. Hun gevoel van tevredenheid op hun eiland en hun passie om hun samenleving en praktijken met mij te delen, hebben een blijvende stempel op mijn hart gedrukt.
Weekendjes weg waren mijn tijd om het eiland te verkennen, en Curaçao was niet ontevreden. Tijdens een trektocht door het Christoffel National Park kon ik mezelf onderdompelen in de gevarieerde en rijke planten en dieren van het eiland, wat veel te maken had met de vlakke landschappen van mijn geboortestad.
Mijn onderwijsbeurs bevond zich in het hart van Willemstad, de financieringsstad van Curaçao. Met elkaar en mijn collega’s heb ik verschillende banen toegevoegd die bedoeld waren om het gevarieerde waterleven, dat floreerde in het kristalheldere water van Curaçao, te beschermen.
Het eiland was eigenlijk mijn tweede thuis geworden, en het afscheid nemen was een van de meest bitterzoete minuten van mijn leven. Ik verliet Curaçao met een hart vol herinneringen, gloednieuwe relaties en een veel dieper begrip van de wereld. De lessen die ik ontdekte over ecologisch behoud, multiculturalisme en de hardheid van het gebied zijn mij feitelijk bijgebleven en vormden mijn kijk op het leven en mijn toekomstige ondernemingen.
Naarmate de dagen zich ontwikkelden tot weken, en de weken tot maanden, werd mijn leservaring op Curaçao uiteindelijk groter dan alleen maar een werkervaring; het was een levensveranderende reis. Ik ontdekte dat het Caribische verlangen niet bestond uit praktisch ideale kustlijnen en leidende handbomen; het had te maken met het overvloedige scala aan samenlevingen, de initiatieven tot behoud en de echte warmte van individuen die van Curaçao een werkelijk unieke locatie maakten.
Een van de hoogtepunten van mijn reis was de mogelijkheid om buurtfeesten en -oefeningen mee te maken. Elk gerecht was een kookervaring en ik merkte dat ik genoot van smaken waar ik niet genoeg van kon krijgen.
De achtergrond en samenleving van Curaçao waren eveneens zeer aantrekkelijk. De galerijen van het eiland, zoals de Kura Hulanda Gallery en de Mikve Israel-Emanuel Synagoge, vertelden verhalen over de uiteenlopende individuen die feitelijk het verleden van Curaçao hadden gevormd.
Het eiland nodigde me uit met zijn gezellige, exotische wind, en ik ontdekte al snel dat Curaçao zelfs meer was dan alleen een vakantieoord; het was een gebied waar achtergrond, samenleving en volledig natuurlijke elegantie met elkaar verbonden waren op een uniforme en unieke manier. Mijn onderwijsbeurs bevond zich in het hart van Willemstad, de financieringsstad van Curaçao. Weekendjes weg waren mijn tijd om het eiland te ontdekken, en Curaçao stelde niet teleur. De galerijen van het eiland, zoals de Kura Hulanda Gallery en de Mikve Israel-Emanuel Synagoge, vertelden verhalen over de uiteenlopende individuen die feitelijk het verleden van Curaçao hadden gevormd. Curaçao had mijn ogen geopend voor de elegantie van het Caribische verlangen, en het was een verlangen dat ik zeker voor het leven met me mee zou nemen.
Terwijl het zonlicht onder het perspectief zakte en de lucht opnieuw schilderde met oranje en roze tinten, ontdekte ik mezelf op het aantrekkelijke eiland Curaçao, klaar om aan een reis te beginnen die mijn leven definitief zou veranderen. Deze kleine Caribische schat, genesteld in het zuidelijke deel van de Kleine Antillen, zou zeker mijn thuis zijn voor de volgende paar maanden, terwijl ik als geen ander aan een onderwijsgemeenschapsreis begon.
De eerste paar weken waren een snelle van opwinding en verandering. Het eiland nodigde me uit met zijn gezellige, exotische wind, en ik ontdekte al snel dat Curaçao groter was dan alleen een reizigersbestemming; het was een locatie waar achtergrond, samenleving en volledig natuurlijke charme op een uniforme en speciale manier met elkaar verbonden waren. Door de levendige tinten van het op Nederland geïnspireerde ontwerp, de dynamische ritmes van de buurtliedjes en de verrukkelijke geur van Caribisch eten leek het alsof ik daadwerkelijk op een ansichtkaart was beland.
